fəzilətli

fəzilətli
sif. Fəzilət sahibi olan, fazil; yüksək mənəvi keyfiyyətlərə malik olan. Fəzilətli bir şəxs.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • fəzil — ə. ləyaqətli, fəzilətli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • əfzəl — ə. 1) ən fəzilətli; daha fəzilətli, çox fəzilətli; 2) artıq, çox …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • nəbil — ə. 1) fəzilətli, fəzilət sahibi; 2) gözəl xasiyyətli; ağıllı, tərbiyəli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fazil — ə. 1) fəzilət sahibi, fəzilətli gözəl əxlaqa malik olan; 2) üstün, yüksək; 3) artıq, çox …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fazil — sif. <ər.> Fəzilət sahibi, fəzilətli. <Saib:> Bizdə çoxdur, sanırım, fazil adam; Qalmamış gizli həqiqət əsla. H. C.. <Xangili> bu fazil şəxs üçün əllərindən gələni əsla əsirgəmirdilər. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • züfəzl — ə. fəzilətli, bilikli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • səfil — sif. və zərf <ər.> Daimi yaşayış yeri olmayan, daimi məşğuliyyəti olmayan, səfalət içərisində yaşayan; avara, sərgərdan, sərsəri, veyil. Səfil adam. Səfil həyat sürmək. Səfil yaşamaq. – <Cavanşir bəy Dilaraya:> Sən o səfil rəssamdan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boğaz — 1. is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq. – Gülnaz dartınıb onun əlindən çıxdı, Qəmərbanunun boğazından yapışıb divara çırpdı. M. İ.. // Ağız içinin dal tərəfindəki boşluq, hülqum.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şəvə — is. <fars.> 1. Əqiq (qiymətli daş). 2. məc. Qara. Şəvə saç. Şəvə bığ. – <Zabit:> Yox, birdən birə o şəvə gözlər açılıb adamın üzünə baxanda Günəş qabağında polad kimi şəfəqlənib, ox kimi insanın ürəyindən keçir. E. Sultanov. Şəvə kimi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”